الیزابت رویت در کتاب خود با استناد به داده‌های موسسه بازیافت محصولات پلاستیکی همارا گزارش می‌دهد که بین سال‌های 1960 تا 1970، هر فرد به طور متوسط سالانه بین 200 تا 250 نوشیدنی بسته‌بندی شده می‌خرد.
او اضافه کرد که بیشتر این خریدها شامل بطری های قابل شارژ بود. بر اساس داده های گزارش روند بسته بندی جهانی که در سال 2017 توسط گاردین منتشر شد.
از سال 2017، در مقیاس جهانی، در هر دقیقه یک میلیون بطری پلاستیکی نوشیدنی خریداری می شد.
طبق گزارش انجمن صنعت پلاستیک، امروزه بطری ها و شیشه های پلاستیکی حدود 75 درصد از وزن ظروف پلاستیکی را در ایالات متحده تشکیل می دهند.
رامانی نارایان، استاد مهندسی شیمی در دانشگاه ایالتی میشیگان، هشدار می‌دهد که تمرکز کامل روی تعداد و استفاده بیش از حد از بطری‌های پلاستیکی به معنای از دست دادن اصل مشکل است.
او می گوید: «استفاده بیش از حد از بطری های پلاستیکی وجود دارد که باید محدود شود. اما مشکل استفاده نادرست از بطری ها در پایان عمر آنهاست.
موضوع بازیابی محصول و مشوق‌های بازیافت و تعهد از سوی تنظیم‌کننده‌ها و همچنین صاحبان برندها به استفاده از بطری‌هایی است که حداقل 50 درصد پلاستیک بازیافتی دارند. یا 60 درصد آنها این تعهد را انجام نمی دهند.»
با کاهش تمرکز مردم بر بحران زباله های پلاستیکی، جهان مملو از راه حل هایی برای بطری ها است.
به طور کلی، آنها به دو دسته تقسیم می شوند: تلاش برای کاهش استفاده از بطری های پلاستیکی و تلاش برای یافتن راه های جدید برای مقابله با بطری ها پس از دور ریختن.
فقط در لندن، تلاش ها برای کاهش بطری های پلاستیکی فراوان است. شهردار صادق خان از برنامه ریزی برای ساخت 100 فواره جدید برای بطری های قابل شارژ خبر داد.
بهار گذشته، به دوندگان ماراتن لندن، کیسه‌های جلبک دریایی خوراکی در مایل ۲۳ که حاوی یک نوشیدنی ورزشی بود برای رفع تشنگی تحویل داده شد.
